Zaterdag 2 juli! VERTREK!

Vandaag was het eindelijk zo ver! We gingen!

's ochtends werd ik rond 9 uur door papa wakker gemaakt. ( ik denk dat het 9 uur was) En ik realiseerde me niet gelijk waarom ik wakker gemaakt werd...

2 seconden later wel..
Beijing!

Dus ik was al gauw uit bed en ging door nog zo'n chaotische ochtend.
Gauw aankleden (het enige setje wat niet in mijn koffer verdwenen was.)

"Ik zou geen rok aandoen" ~moeder

Ha! wat ben ik blij dat ik niet geluisterd heb. want 9,5 uur in een vliegtuig in een spijkerbroek moet echt een hel zijn....erg relaxt.

Eenmaal aangekomen ging mijn mp3 speler niet meer uit. Lekker 

Aangekleed en wel begon ik de overige spullen bij elkaar te schrapen. 
Alle elektronica en bijbehorende opladers, overige dingen als een riem etc. die ik was vergeten in te pakken. En uiteindelijk kwam ik dus tot de eerder genoemde 10 kilo als handbagage. 

Om 10 uur vertrokken we, na een zwaar afscheid van mijn geliefde huisdieren, richting Schiphol.

Ik luisterde muziek in de auto en de rit verliep probleemloos en wasdan. Ik kon er niks aan doen en liet het maar gaan... 

Eenmaal binnen was het zo groot! Ik was nog nooit op Schiphol geweest dus ik vond het geweldig!
...en ik moest naar de wc..  
Het was zo groot met zoveel mensen.. Ik raakte een beetje verdwaald en liep volgens mij heel erg om, maar ik uiteindelijk had ik het gevonden hoor! De rij was echter lang en daardoor waren we toch redelijk verlaat onderweg naar de KLM balie, waar ik en mijn reisgenoten zouden verzamelen. 

Een lange tocht, maar uiteindelijk was ik de eerste! Zelfs de lerares was er nog niet. Uiteindelijk bleek het dat we op verschillende plekken stonden te wachten.....

Toen was er uitleg, foto momenten en natuurlijk het onontkoombare afscheid nemen. Dus kussen, knuffelen en elkaar in de oren schreeuwen hoe erg je elkaar gaat missen. Het was toch wel een beetje zwaar op dat moment. 

De bagage werd ingenomen (21,45 kilo!) en al zwaaiend vertrokken we richting de gates, door de douane (alles moest uit mijn tas!) vervolgens kwamen we geheel legaal in de vertrekhal. 

Toen: MC DONALDS! 
Ja ja! het was lunchtijd! Ik bestelde mijn geliefde Filet O' Fish en we hebben ongeveer tot kwart over 2 gezeten en naar verdere uitleg geluisterd. 

En toen mochten we, eindelijk, boarden. We waren iets verlaat en toen bij de gate aankwamen, stond iedereen in de rij om te aan boord van het gigantische vliegtuig te gaan. Vervolgens wilden mijn reisgenoten schoppen! op. dat. moment. En ze gingen hoor! ik had zoiets van pffff moet ik weer die zware (10 kilo!) rugzak met me meeslepen. Nee, nee daar had ik geen zin in. Dus ik bleef lekker zitten. Fijn naast een klefferig Chinees stelletje en tegenover wat zonverbrande Britten. 

Het duurde lang voordat ze terug waren. Ik had ondertussen al minstens tien keer afscheid genomen van al mijn vrienden op whatsapp en kik. "nee nu ga ik echt ik ga echt!! doeiiii hvj!" x10. Uiteindelijk kwamen ze 5 minuten voordat de gate sloot terug. Niks gekocht.. Oké dan. 

Maar eindelijk aan board! Het vliegtuig was echt heel groot! Ik had al plaatsen gereserveerd  en ik had mezelf bij een raam gezet. En natuurlijk had ik er op gelet waar de vleugel zat! not. 
Dus ik zag niet veel.. Maar nog steeds genoeg om er van te genieten!

De stoelen zaten goed en aangezien ik toch korte benen heb, heb ik niet zoveel beenruimte nodig. Ook had ik een eigen schermpje. Dus ik bekijk lekker wat ik er allemaal mee kan doen, begint de vrouw voor me gelijk te klagen. "dat ik niet zo moet poken" waar is dat scherm dan voor? En ondertussen had ze wel de stoel helemaal naar achter gezet! Ik zei vriendelijk dat het me speet en dat ik het niet meer zou doen maar urrg. (de volledige reis bleef ze trouwens over van alles en nog wat klagen tegen alles en iedereen.) 

Maar goed, om 10 voor 3 zouden we opstijgen. Dit werd om een onduidelijke reden half 4. 

Toen we uiteindelijk opstegen kneep ik hem toch wel... Ik ben sowieso geen grote fan van hoogtes en snelheid dus ik vond het wel een beetje eng. Ondertussen speelde het liedje "Shots" van Imagine Dragons. Want inmiddels was mijn mp3 speler leeg en had ik niet echt wat te luisteren. Hoe dan ook! Ik ging vrij ontspannen de lucht in!

Einde van deel 1